پمپ استخری لئو 2 اینچ دو اسب

تصویر پمپ استخری لئو

 

نمودار و مشخصات پمپ های استخری لئو

نقشه انفجاری و ساختار پمپ استخری لئو LEO سری XKP

محاسبات استخر

امروزه با گسترش استفاده از تفريحات آبی در مجموعه هاو پارک ها و همچنین استفاده از استخر، جکوزی و سونا به عنوان تفریح و ورزش، مشتریان زیادی را به دنبال استفاده از این سرگرمی شاد و مفرح كشانده است.

در قدیم ساختمان استخر ها از تاسیسات ساده ای شامل لوله کشی های آب سرد ورودی ، فاضلاب و لوله های تخلیه شونده و غیره بودند ولیکن امروزه با گسترش روز افزون تكنولوژي هاي تاسيساتي و فني در ساخت واجراي استخرهای آبي ، شاهد ورود تجهیزات و تاسیسات منحصر به فردی می باشیم که کلیه خواسته های شناگران در خود جای داده است.

استخرهای شنا امروزه به نحوی طراحی می گردند که آب ورودی به استخرها در دمای استاندارد می باشند به نحوی که نه شناگران احساس بد داشته باشند و نه باعث کاهش تحرک بدنی آن ها گردد و همچنين با استفاده از تکنولوژی های مرسوم در دنيا ، از حیث رعایت مسائل بهداشتی نیز با استفاده از تجهیزات مخصوص تصفیه ضدعفونی کننده آب از بار آلودگی های میکروبی و همچنین با امر تصفیه مداوم آب از اسراف این نعمت خدادادی کاسته است .

 

تاسیسات استخر

تاسیسات استخر های شنا بنا به کاربرد و محل استفاده آن ها متفاوت است اما در اکثر استخر ها برای سیستم تاسیسات آن از موتورخانه استفاده می کنند .

استخر ها اگر به صورت سرپوشیده و یا سرباز باشند نحوه استقرار و تجهیز موتورخانه آن ها متفاوت است. در استخر های سرباز نیاز به سرمایش وگرمایش محیط نمی باشد و تنها تصفیه و گرمایش آب نیازمند سیستم های تاسیساتی است. این در حالی است که در استخر های سرپوشیده و در پارک های آبی سرپوشیده سیستم های سرمایش وگرمایش مناسب باید برای استخر انتخاب گردد و در موتورخانه استخر قرار گیرد.

در صورت سرپوشیده بودن استخر های شنا نیاز به تهویه سالن، وجود دارد. سالن مورد استفاده باید در درجه حرارت مناسب و رطوبت مطلوب باشد. برای تامین این درجه حرارت باید از وسایل سرمایشی و گرمایشی استفاده کرد که در این کتابچه به بررسی این مسائل نمی پردازیم و تنها به نوع سیستم تامین کننده این حرارت و رطوبت اشاره خواهد شد.

 

مقدمه طراحی موتورخانه استخر شنا

 

این مقاله در 4 قسمت به بررسی محاسبات مورد نیاز جهت تجهیزات موتورخانه یک استخر شنا می پردازد.

1. مقدمه استخر

2. گرمایش استخر

3. فیلتراسیون استخر

4. سیستم پمپاژ

در چند سال اخیر شیوه ها و مفاهیم طراحی استخرها تغییر پیدا کرده و ویژگی های جدیدی به آنها اضافه شده است. طرح های جدید با توجه به توصیه های مشاوران استخرسازی درباره چیدمان، استقرار و شکل استخر تهیه می شوند. مهندسان تاسیسات نیز باید مطابقت داشتن کلیه تجهیزات استخر را با مقتضیات جریان و فیلتراسیون آن مورد بررسی قررار داده و تایید کنند. البته ملاحظات دیگری چون سیستم های الکتریکی، نوع پمپ ها، نوع فیلترها و شیمی آب نیز وجود دارند.

سازندگان استخرها باید بخوبی با تجهیزات مورد استفاده در استخرها، رنگها و پرداختهای سطوح، شیمی آب، پمپاژ مکانیکی،فیلتراسیون، سیستمهای گرمایش و الکتریکی آشنایی داشته باشند.

 

 

استخر شنا (موتورخانه استخر شنا)

استخر های شنا برای کاربری های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند که بنا بر کاربری آن، دارای قسمت­های متفاوتی می باشند.

یک استخر عمومی، دارای بخش هایی است که در زیر به آن اشاره می کنیم:

سالن استخر
استخر شنا
جکوزی
سونا بخار
سونا خشک
حوضچه آب سرد
ورودی
رخت کن
دوش ها
دستشویی ها
برای عملکرد بهینه ی این بخش ها نیاز به یک سیستم تاسیساتی یکپارچه است تا بتواند محیطی مناسب را برای شناگران تامین کند. برای برآورد این نیاز، تاسیسات یکپارچه ای را در فضایی به نام موتورخانه استخر تعبیه می کنند.

موتورخانه های معمولی استخر دارای تجهیزات زیر می باشند:

· دیگ آبگرم

· دیگ بخار

· سختی گیر

· فیلتر شنی

· مبدل حرارتی

· منبع کویل دار

· موگیر

· پمپ

· شیر آلات و اتصالات (معمولا UPVC )

طراحی موتورخانه استخر شامل 3 بخش کلی می باشد.

· بخش اول واحد گرمایش

· بخش دوم تصفیه آب

· بخش سوم پمپاژ

برای بررسی موتورخانه ی یک استخر لازم است تا تک تک واحد های استخر به صورت مجزا مورد بررسی قرار گیرند تا تمامی تجهیزات مورد نیاز برای ایجاد آسایش شناگران مشخص شود.

 

آب مناسب استخر

آب حیاتی ترین پارامتر استخر است.

آب شهر با دمای 10-20 درجه سانتی گراد (بسته به شهر و یا کشور مورد استفاده) وارد موتورخانه شده و این آب قبل از ورود به استخر می باید مراحلی را طی کند، به دمای آسایش انسان نزدیک شود و در استخر مورد استفاده قرار گیرد، آب شهر همچنین باید سختی گیری شده و تصفیه گردد و در مراحلی مواد شیمیایی نظیر کلر به آب اضافه گردد تا ذرات و مواد مضر آن گرفته شود.

آب مورد استفاده در استخر شنا امکان جذب میکروب و ویروس را دارد و باید همواره از سلامت آن اطمینان حاصل کرد. برای مقابله با این مشکلات از فیلتر ها و مواد شیمیایی استفاده می شود.

یکی دیگر از مشکلات مربوط به آب در سیستم موتورخانه استخر، سختی آن است که همه ساله میلیونها دلار در جهان صرف نگهداری و تعمیرات تجهیزات و لوله‌کشی‌های آسیب دیده از آن می‌شود.

مکانیزم ایجاد سختی آب بدین صورت است که بخار آب در جو چگالیده شده، دی اکسید کربن هوا را در خود حل می‌کند و تشکیل اسید ضعیفی بنام اسید کربنیک می‌دهد. این اسید همراه با قطرات باران به زمین می‌بارد. از خاکهای سطحی عبور کرده و به بستر‌های سنگی زیر زمینی که معمولاً سنگ آهک می‌باشند می رسد، سنگ آهک مخلوطی از کربنات کلسیم و منیزیم است. اسید ضعیف، آهک را در خود حل می‌کند و موجبات سختی آب را فراهم می‌آورد. برای مقابله با این مشکل از سختی گیر استفاده می شود.

تاسیسات سالن استخر

استخر ها به دو صورت سرباز و سرپوشیده مورد استفاده قرار می گیرند.

در صورت سرپوشیده بودن استخر های شنا نیاز به تهویه سالن، وجود دارد. سالن مورد استفاده باید در درجه حرارت مناسب و رطوبت مطلوب باشد. برای تامین این درجه حرارت باید از وسایل سرمایشی و گرمایشی استفاده کرد که در این کتابچه به بررسی این مسائل نمی پردازیم و تنها به نوع سیستم تامین کننده این حرارت و رطوبت اشاره خواهد شد.

در استخر های سرباز، نیاز به تهویه محیط وجود ندارد و تنها آب استخر باید از لحاظ تمیزی و درجه حرارت مورد بررسی قرار بگیرد.

 

تاسیسات جکوزی

جکوزی در دمای مطلوب بین 36 تا 42 درجه کار می کند و باید آبی تمیز داشته باشد.دمای جکوزی استخر های عمومی معمولا 40 و استخر های خصوصی 38 در نظر گرفته می شود.  برای تامین این شرایط نیاز به تاسیساتی است که در زیر نمای شماتیک این سیستم نشان داده می شود.

جکوزی ها دارای سیستم های جت پمپ هستند تا با فشار آب و برخورد آن به بدن شناور، آب درمانی جکوزی تکمیل گردد.

ترجیحا از پمپ های استیل 316L باشد تا خورندگی کلر در دمای بالای آب جکوزی تاثیر مخربی روی آن نداشته باشد.

 

تاسیسات سونای بخار

برای بهره برداری مناسب از سونای بخار، باید رطوبت نسبی تا 99 درصد را برای آن فراهم کرد. برای ایجاد این شرایط لازم است تا با استفاده از تاسیسات نشان داده شده در شکل زیر این محیط را برای استفاده مهیا کرد.

 

 

سونا خشک

برای استفاده از سونای خشک نیاز به نصب تاسیسات در موتورخانه نمی باشد و در این قسمت به بررسی آن نمی­پردازیم.

 

حوضچه آب سرد

برخی از پزشکان، فواید بسیار زیادی را برای استفاده از حوضچه های آب سرد بر می شمرند. برای عملکرد صحیح حوضچه های آب سرد، می توان راه های مختلفی را انتخاب نمود. در بعضی از استخر ها از سیستم های سرمایش مانند چیلر کمک می گیرند تا درجه حرارت این حوضچه را پایین نگاه دارند.

 

 

ورودی و رخت کن

در سالن ورودی و رختکن یک استخر، باید با تهویه مناسب و استفاده از سیستم های سرمایشی و گرمایشی، محیطی آرام را برای شناگر ایجاد کرد.

برای طراحی تاسیسات این دو قسمت مشابه کتاب های طراحی تهویه مطبوع همچون کتاب CARRIER عمل می کنیم.

 

دوش ها و دست شویی ها

آب بهداشتی مناسبی که برای دست شویی و دوش ها مورد نیاز است باید در درجه حرارت مناسب در اختیار شناگران قرار گیرد که برای تامین این آب باید از تاسیساتی همچون نمای شماتیک زیر استفاده کرد. در این نما نحوه سیرکولاسیون آب و تجهیزات مورد استفاده برای گرمایش این آب نشان داده شده است.

 

حال پس از بررسی اجمالی بخش های مختلف استخر و تاسیسات مورد استفاده برای آن ها، به محاسبات سیستم های تاسیساتی برای استخر شنا می پردازیم.

برای راحت تر شدن محاسبات مطلب را در 3 فصلِ گرمایش، فیلتراسیون و پمپاژ ارائه می کنیم و در انتها نیز به حل مثالی برای استخر می پردازیم.

 

گرمایش استخر

مهمترین بخش موتورخانه استخر سیستم گرمایشی آن می باشد، برای گرمایش آب و محیط استخر نیاز به یک منبع گرمایی مانند بویلر داریم. برای اطلاع از ظرفیت بویلر و مشعل باید کلیه تلفات حرارتی استخر که شامل موارد زیر است را درنظر گرفت.

· اتلافات حرارتی از سطح و دیواره استخر (Q1)

· گرمای مورد نیاز برای پیش گرمایش استخر، در زمان راه اندازی (Q2)

· بار استحمامی افراد و میزان مصرف در دوش ها و دستشویی ها (Q3)

· بار گرمایشی سالن سرپوشیده استخر (Q4)

· بارهای گرمایی برای جکوزی (Q5)

حال به ترتیب طریقه محاسبه Q1 تا Q4 را شرح می دهیم.

و بعد از آن به بررسی بار های حرارتی لازم برای جکوزی می پردازیم

 

طریقه محاسبه اتلاف حرارتی از سطح و آب جبرانی (Q1)

معمولا برای یک استخر 3 نوع از اتلافات حرارتی را در نظر می گیرند.

· اتلاف حرارتی توسط آب جبرانی

· اتلاف حرارتی از سطح و تبخیر سطحی

· اتلاف حرارتی از دیواره ها و کف استخر (بسیار ناچیز است و در نظر گرفته نمی شود)

اتلاف حرارتی توسط آب جبرانی

اصولا به ازای هر شناگر در حدود 10 الی 20 لیتر آب با چسبیدن بر روی بدن شناگران و فعل و انفعالات شناگران تلف می شود. بار حرارتی به ازای این اتلاف برای هر 100 نفر حدود 30,000 kcal/h است.

باید ذکر کرد شناگران بنا بر وزن و میزان فعالیت خود، انرژی ما بین 400 تا 700 کیلو کالری در ساعت (بسته به وزن و نوع شنا) را مصرف می کنند که به محیط استخر و آب استخر اضافه می شود این انرژی امکان دارد در زمانی که تعداد افراد داخل اسختر بالا رود، عدد قابل ملاحظه ای گردد. اما چون ممکن است در یک زمان مشخص (برای مثال هنگام تعویض سانس استخر) تعداد شناگران بسیار کم باشند نمی توان از این انرژی اضافه شده به استخر استفاده کرد و در این صورت آن را به عنوان یک ضریب اطمینان در طراحی استخر در نظر می گیریم.

برای مثال در زمانی که 100 شناگر همزمان در آب شنا کنند عددی بالغ بر 40000 کیلوکالری انرژی به آب و محیط اضافه می گردد که نمی توان از آن به عنوان یک انرژی همیشگی بهره جست.

بعضی از طراحان استخر انرژی تلف شده از آب هدر شده توسط شناگران و فعالیت آنها را با این انرژی سر به سر گرفته و مد نظر قرار نمی دهند که به عنوان یک طراحی محافظه کاران این کار درست نیست.

اتلاف حرارتی از سطح و تبخیر سطحی

کل تلفات حرارتی از سطح استخر را محاسبه می کنیم. اطلاعات اولیه استخر شامل دماهای ورودی آب شهر و دمای هوا، سرعت باد و گرمای نهان را داریم، با این اطلاعات تلفات اولیه قابل محاسبه است. با توجه به کتاب اشری (ASHRAE) دو فرمول زیر برای حالات استخر آرام و فعال در دسترس قرار دارد :

W=(95+0.425 v)(pw- pa)/Y (1

W=(69+0.35v)(pw-pa)/Y (2

W : میزان تبخیر ib/h.ft2

v: سرعت باد در سطح ft/min

Pw: فشار بخار اشباع در دمای آب in.Hg

Pa : فشار بخار اشباع در نقطه شبنم in.Hg

Y : گرمای نهان در دمای استخر Btu/lb

نرخ تبخیر برای استخر آرام، که توسط “معادله 2” محاسبه شده، تقریبا 74% مقداری است که از “معادله 1” اشری بدست می آید.

طریقه محاسبه اتلاف حرارتی از فرمول بالا به صورت کامل در مثال 1 ذکر شده است.

این در حالیست که برای راحت تر شدن محاسبات، جدول زیر به ازای اختلاف دماهای ثابت به درجه فارنهایت، ارائه شده است.

 

تلفات حرارتی از سطح استخر و هوای محیط

اختلاف دمای آب و هوای محیط درجه فارنهایت  50     40    35    30    25     20     15    10

نرخ تلفات حرارت بر واحد سطح              Btu/h.ft2           525   420  368  315  263  210   158  105

 

· مقادیر ارائه شده در بالا بر مبنای سرعت باد 3.5 m/h می باشد.

· برای سرعت باد 5 m/h مقادیر مستخرجه از جدول فوق را در ضریب 1.25 ضرب کنید.

· برای سرعت باد 10 m/h مقادیر مستخرجه از جدول فوق را در ضریب 2 ضرب کنید.

عدد به دست آمده از جدول 1 را که بر حسب Btu/h.ft2 می باشد باید در سطح استخر ضرب کرد تا Q1 به دست آید.

 

 طریقه محاسبه گرمای مورد نیاز برای راه اندازی (Q2)

تا اینجا بخشی از تلفات را بدست آوردیم، حال در ادامه باید بدانیم چه مقدار انرژی حرارتی برای بالا بردن این حجم آب استخر تا دمای مورد نظر (در زمان راه اندازی) نیاز است. با داشتن حجم استخر (لیتر) و اختلاف دما آب ورودی با آب استخر (درجه سانتیگراد) و مدت زمان لازم جهت پیش راه اندازی (ساعت) ، این انرژی قابل محاسبه است.

یا در سیستم انگلیسی : Q2=  حجم جکوزی (گالن)*(Tf-Ti)*8.33/(مدت زمان پیش راه اندازی)

مدت پیش گرمایش استخر خانگی حدود 8 تا 12 ساعت و استخر عمومی بین 24 تا 72 ساعت درنظر گرفته می شود.

محاسبه سطح استخر

اولین گام در طراحی استخر شنا، تعیین مساحت کل آن است که بر مبنای چگونگی استفاده و تعداد شناگرانی که در یک زمان در داخل استخر خواهند بود، پیش بینی می شود. بر حسب توصیه کمیته استخر های شنای امریکا، می باید حداقل طول استخر 60 فوت (18 متر) و عرض آن مضربی از (6،5 و 7 ft ( 1.5 ، 1.8 یا 2 متر منظور گردد. اما در استخرهای تفریحی، تعداد شناگرانی که در یک زمان داخل استخر خواهند بود، عامل اصلی در تعیین مساحت استخر می باشد. معلوم شده است برای زمانی که حداکثر تعداد شناگران داخل آب باشند، می بایست به ازای هر شناگر داخل آب 25 فوت مربع ( 2.3 متر مربع) سطح در نظر گرفته شود. در اینجا فرض بر این است که یک سوم افراد حاضر در استخر درون آب نیستند. ( منظور شناگرانی که در محیط استخر بوده و هنوز داخل آب نپریده اند و یا داخل آب بوده و از آن خارج شده اند)

 

دمای مناسب در استخر

همانطور که در مراجع آمده است برای استخرها با کاربری های متفاوت درجه حرارت های مختلفی برای آسایش شناگران اعلام کرده اند که این عدد معمولا بین 26 تا 27 درجه سانتی گراد می باشد. برای استخرهای خانگی این عدد 26.7 سانتی گراد (80 درجه فارنهایت) ذکر گردیده است.

دمای آب ورودی نیز بنا به محل استفاده استخر متفاوت است. این عدد با فصل کارکرد استخر نیز تغییر می کند.

برای شهر تهران این عدد در تابستان حدودا 15 درجه سانتی گراد و در زمستان در حدود 7 درجه سانتی گراد می باشد.

 

مدت زمان پیش راه اندازی استخر

استخرها یا به صورت دائم فعال هستند (استخرهای عمومی) و یا به صورت دوره ای (استخرهای خانگی) مورد استفاده قرار می گیرند.

با دانستن این موضوع و اینکه استخرهای خانگی ممکن است تنها در انتهای هفته فعال شوند، زمان راه اندازی در این استخرها بسیار کمتر از استخرهای عمومی است.

معمولا برای استخرهای خانگی 8 ساعت جهت پیش راه اندازی در نظر می گیرند. این عدد برای استخرهای عمومی بنا بر نیاز از 24 ساعت الی 72 ساعت متغیر است.

هر چه مدت زمان راه اندازی کوتاه تر باشد ظرفیت بویلر انتخابی بیشتر خواهد شد.

 

محاسبه حجم استخر

برای محاسبه حجم استخر پس از بدست آوردن سطح، عمق استخر بسته به چگونگی استفاده از آن تعیین می شود. عمق آب در قسمت ابتدای استخر باید در حدود 4 تا 5 فوت (1.25 متر) باشد و کف استخر با شیب ملایمی به تدریج به قسمت عمیق منتهی گردد. بهتر است عمق انتهای استخر جهت مناسب بودن برای شیرجه بیش از 9 فوت ( 2.7 متر) منظور شود. این عدد تا حدود 4 متر نیز افزایش می یابد. تا جایی که پا به کف استخر می رسد و امکان راه رفتن وجود دارد، نباید عمق استخر به طور ناگهانی تغییر یابد. با مشخص شدن عمق و مساحت سطح استخر، حجم آب داخل استخر مشخص می شود.

از آنجایی که ارتفاع استخر در جاهای مختلف متفاوت است از این رو با داشتن ارتفاع های مختلف، ضرب در طول مشخصه آنها، به صورت مجزا حجم هر واحد را حساب کرده در نهایت جمع می کنیم، (بین هر دو ارتفاع میانگین می گیریم و عرض استخر نیز ثابت است). گاهی نیز فقط طول، عرض و ارتفاع را می دهند که در این صورت حجم همان حاصلضرب داده ها خواهد شد. اگر هم، زمانی ارتفاع را نداشته باشیم به صورت پیش فرض 1.68 متر یا 5.5 فوت در نظر می گیریم. جدول شماره 2،3 ابعاد استخرهای قانونی را که توسط کمیته استخرهای امریکا توصیه شده اند، ارائه می دهد.

 

بار گرمایی این استخرها بر اساس گردش مداوم و 24 ساعته آب و فرمول های زیر تعیین شده اند.

= L طول استخر

بار استحمامی استخر (تعداد شناگران) = L*W/2

= Wعرض استخر

= Qحجم آب مورد نیاز هر شناگر (گالن)

حجم آب مورد نیاز هر شناگر(گالن) Q=6.25*T2

= T مدت زمان یک گردش کامل آب استخر

= C ساعات گردش آب

ظرفیت استحمامی در روز = CV/TQ

= V حجم استخر (گالن)

به عنوان یک مثال طراحی فرض کنید در یک استخر تفریحی حداکثر 100 شناگر شنا کند. در این صورت :

100(شناگر)*25(فوت مربع به ازای هر شناگر)= 2500 فوت مربع سطح آب مورد نیاز

لذا ابعاد استخر برای چنین سطحی بر حسب طرح می تواند بدین قرار باشد :

30*90 (فوت) :ابعاد پیشنهادی کمیته استخر های شنا

پس با این اوصاف برای این استخر ابعادی مشابه با ردیف سوم جدول بالا در نظر می گیریم که حجمی بالغ بر 120000 گالن را خواهد داشت.

در صورت استفاده نکردن از این جدول نیز می توان از طریق ضرب طول در عرض استخر و ارتفاع میانگین هر قسمت از استخر، حجم آن را بدست آورد.

چنین استخری در صورتیکه سرپوشیده باشد باید موزاییک یا کاشی سفید یا کاشی روشن خط کشی شود، و اگر در فضای باز باشد باید با همان سیمان سفید به طور کاملا صاف نازک کاری شود. تمامی گوشه های استخر می باید گرد باشد و سطح پیرامون استخر باید به گونه ای کاملا واضح به منظور نشان دادن عمق آب در نقاط معین علامت گذاری شود، ترجیحا در نقاطی که عمق آب یک فوت افزایش می یابد. علامت گذاری خطوط شنا و غیره را می توان با مواد تیره رنگ انجام داد ولی باید در بخش اعظمی از استخر مواد رنگی روشن به کار برد تا هرگونه آلودگی و چربی به راحتی پیدا شود.

با دانستن حجم استخر، مدت زمان پیش راه اندازی و اختلاف دما، Q2، به راحتی محاسبه می شود.

برای تاکید عرض شود که اختلاف دما بر حسب فارنهایت، حجم استخر بر حسب گالن و مدت زمان پیش راه اندازی به ساعت می باشد که Q2 را بر حسب Btu/h به ما می دهد.

 

3) طریقه محاسبه گرمای مورد نیاز برای تامین بار استحمامی استخر (Q3)

یکی دیگر از پارامترهایی که در طراحی استخر باید در نظر گرفته شود بار استحمامی آن می باشد. بدین معنا که در یک ساعت از عملکرد استخر، شناگران چه میزان از ادوات بهداشتی و دوش ها استفاده می کنند.

برای به دست آوردن این پارامتر ابتدا باید تخمینی از تعداد افراد حاضر در استخر به دست آورد که این عدد از تقسیم سطح استخر به فوت مربع بر 25 بدست می آید.

بار استحمامی استخر(تعداد شناگران) = L*W)/25)

L طول استخر=

عرض استخر=W

با تخمین تعداد شناگران حاضر در استخر و دانستن این موضوع که این تنها دو سوم افراد حاضر در محیط استخر هستند و یک سوم بقیه در کناره های استخر، دوش ها، سونا، رختکن و … می باشند، کلیه کاربران حاضر در محیط استخر را محاسبه می کنیم.

عدد به دست آمده باید در 200 گالن در ساعت یا 50 لیتر در ساعت (بار استحمامی هر شناگر) ضرب گردد تا میزان مصرف آب گرم بهداشتی برای کل استخر بدست آید. (باید در نظر داشت با بنا بر فرهنگ های مختلف این عدد در ضریب تقاضا ضرب می شود که در این جا با در نظر گرفتن ضریب تقاضای برابر 0.5 در ایران به ادامه محاسبات می پردازیم)

حال برای محاسبه گرمای مورد نیاز برای تامین بار استحمامی از فرمول زیر استفاده می کنیم:

Q3=ρVc∆θ

ρ: چگالی آب که 1 kg/m3 در نظر گرفته می شود.

V: حجم استخر بر حسب لیتر

C: ظرفیت گرمای ویژه آب 1 Kcal/kgk

θ∆: اختلاف دمای آب ورودی و آب استحمامی مناسب به درجه سانتی گراد (حدود 40 درجه سانتی گراد)

 

طریقه محاسبه بار گرمایشی سالن سرپوشیده استخر (Q4)

محیط استخر هایی که در سالن های سرپوشیده هستند، نیاز به تهویه مطبوع دارند. پس با محاسبه حرارت اتلافی از سالن استخر بنابر درجه حرارت محیط بیرون و داخل و بار تشعشعی، همراه با داشتن جنس دیوارهای سالن می توان از کتاب های تهویه مطبوع و تاسیساتی این بار را محاسبه کرد. نرم افزار کریر به سادگی این عدد را در اختیار ما قرار می دهد.

 

 به دست آوردن بار های حرارتی جکوزی (Q5)

برای یک جکوزی بار های حرارتی زیر را باید مد نظر قرار داد.

بار گرمایی مورد نیاز برای پیش گرمایش
بار حرارتی اتلافی از سطح جکوزی
برای بدست آوردن این موارد ابتدا باید محاسبه حجم جکوزی را انجام داد.

حجم جکوزی

برای بدست آوردن حجم جکوزی ابتدا باید تعیین کرد که این جکوزی برای استفاده ی چند نفر می باشد. به ازای هر شخص که از جکوزی استفاده می کند باید مساحتی بالغ بر 2 متر مربع را در نظر گرفت و بعد از ضرب تعداد افراد در مساحت 2 متر مربع، مساحت جکوزی را تعیین کرد و با در نظر گرفتن شکل جکوزی، ابعاد آن را محاسبه می کنیم.

جکوزی ها معمولا به صورت دایره ساخته می شوند و یا، 6 یا 8 ضلعی خواهند بود. در هر دو صورت با تقریب شکل دایره ای و داشتن مساحت جکوزی، شعاع آن را بدست می آوریم.

A=2*تعداد افراد m2

A=Π r12

حال از طریق فرمول­های بالا می­توان شعاع جکوزی را بدست­ آورد.

پس از بدست آوردن شعاع جکوزی، و شکل برش خورده زیر که مشخصات ساختی جکوزی را نشان می دهد می توان حجم جکوزی را محاسبه کرد.

 

V1= Πr2h=3.14*r12*0.4
V2= Πr2h=3.14*r22*0.8
Vtot=V1+V2 :حجم جکوزی

 

پیش گرمایش آب جکوزی

محاسبه حرارت مورد نیاز برای پیش گرمایش جکوزی مانند روشی است که برای آب استخر در نظر گرفتیم با این تفاوت که مدت زمان پیش گرمایش آب جکوزی را 1 تا 2 ساعت در نظر می گیریم.

Q2=  حجم جکوزی (گالن)*(Tf-Ti)*8.33/(مدت زمان پیش راه اندازی)

دمای مناسب برای جکوزی در مراجع بین 36 تا 41 اعلام شده است. عدد 39 یک عدد مناسب برای آب جکوزی است.

با دانستن حجم و دمای آب می توان حرارت مورد نیاز برای پیش گرمایش آب جکوزی را بدست آورد.

 

محاسبه بار حرارتی اتلافی از سطح جکوزی
برای بدست آوردن این حرارت می توان از جدول (اتلافات حرارتی از سطح استخر) استفاده کرد و با ضرب عدد بدست آمده در 2 (به دلیل تلاطم بالاتر جکوزی نسبت به آب استخر) و ضرب این عدد در مساحت جکوزی، حرارت اتلافی از سطح جکوزی را بدست می آوریم.

در جکوزی اتلافات دیگری نیز وجود دارد که به دلیل ناچیز بودن این اتلافات، از اشاره کردن به آن­ها خودداری می­کنیم.

حال برای محاسبه Q5 کافیست این دو بار حرارتی را با هم جمع کرد.

 

به دست آوردن ظرفیت حرارتی بویلر آبگرم

برای تامین گرمای مورد نیاز استخر از یک یا چند دستگاه بویلر در کنار یکدیگر استفاده می کنیم.

بویلر ها یا همان دیگ های آبگرم دارای دسته بندی های مختلفی هستند از جمله:

· دیگ های چدنی

· دیگ های فولادی

باید ذکر کرد از جمله مزیت های استفاده از دیگ فولادی نسبت به دیگ­های چدنی، این است که دیگ­های فولادی توان تحمل فشار بالاتری را داشته و در صورت بروز تنش­ های حرارتی در فشار­های پایین­تر، مقاومت بالاتری را دارا هستند، که این موضوع برای تامین امنیت محیط بسیار حائز اهمیت می­باشد.

برای بدست آوردن ظرفیت بویلر مورد نیاز برای استخر به صورت زیر عمل می­کنیم:

· بدست آوردن اتلافات حرارتی از سطح، دیواره استخر و آب جبرانی (Q1)

· بدست آوردن گرمای مورد نیاز برای پیش گرمایش استخر، در زمان راه اندازی (Q2)

· بدست آوردن بار استحمامی افراد و میزان مصرف در دوش ها و دستشویی ها (Q3)

· بدست آوردن بار گرمایشی سالن سرپوشیده استخر (Q4)

· بدست آوردن بار های حرارتی جکوزی (Q5)

حال با در دست داشتن این 5 مقدار به سراغ محاسبه ظرفیت دیگ مورد نیاز برای استخر می­رویم:

بار گرمایی استخر در حالت بیشینه از جمع 5 حرارت داده شده بدست می­آید. اما استخر در زمان راه اندازی، نیاز به تامین بار استحمامی نخواهد داشت و همچنین در زمان کار استخر نیاز به گرمای راه اندازی نخواهد داشت، پس برای صرفه جویی در هزینه های جاری و اولیه استخر، موتور­خانه استخر ها را با قرار دادن یک بویلر رزرو تجهیز می­کنند تا این بویلر تنها در زمان راه اندازی به کار بیافتد.

همچنین باید در نظر داشت که تلفات از سطح و دیواره در واقع یک منبع تامین گرمای محیط پیرامون استخر می باشد، پس باید در محاسبه ی بار بویلر، (Q1) را یک بار جمع و یک بار تفریق کرد.

عدد Q1 در محاسبه بار مبدل نیز مورد نیاز است پس محاسبه ی آن بی فایده نخواهد بود.

در انتها باید ذکر کرد که برای یک استخر سرپوشیده Q2 را با Q3، Q4 و Q5 جمع کرده و بنا بر نیاز، به تعداد بویلر ها تقسیم کرده تا هم ظرفیت و هم تعداد بویلر ها مشخص گردد.

اما برای استخر های سر باز که Q4 در آن ها وجود ندارد ظرفیت بویلر ها با جمع Q1، Q2، Q3 و Q5 محاسبه شده و با تقسیم این عدد بر تعداد بویلرها، ظرفیت هر بویلر بدست می آید.

همان گونه که ذکر شد بهتر است تعداد بویلر 2 و یا 3 در نظر گرفته شود تا پس از راه اندازی یکی از بویلر ها به صورت رزرو عمل کند.

در صورت انتخاب 2 بویلر برای استخر، ظرفیت بویلر رزرو، 75 درصد کل بار حرارتی استخر می باشد و بویلر اصلی مورد استفاده نیز باید توان تولید 75 درصد از انرژی محاسبه شده کل را داشته باشد. پس در کل 1.5 برابر ظرفیت محاسبه شده برای بار حرارتی، به ظرفیت بویلر نسبت داده می شود. این درحالی است که هزینه اولیه بویلرها بالا می رود اما با استفاده از بویلر رزرو هزینه های جاری سوخت و نگه داری بسیار کاهش می یابد و همچنین در عمر مفید دیگ اثر مثبت خواهد گذاشت.

باید در نظر داشت که بویلر های چدنی و فایر تیوب توان ایجاد راندمانی بالاتر از 86 درصد را نخواهند داشت، پس باید دانست که این بویلر ها توانایی تامین حداکثر 86 درصد از توان اسمی خود را دارند. باید در هنگام انتخاب بویلر، ظرفیت حرارتی بدست آمده برای استخر را بر راندمان بویلر تقسیم کنیم تا ظرفیت اسمی بویلر بدست بیاید.

 

منبع کویل دار در استخر

متداول­ترین روش برای تولید آبگرم بهداشتی مصرفی و ذخیره این آب، استفاده از منابع کویل­دار می‌باشد. در این نوع منابع، آب گرم یا بخار تهیه شده توسط بویلر، داخل یک کویل حرارتی که معمولا از چند شاخه لوله رفت و برگشتی که از جنس مس می‌باشد گردش نموده و پس از تبادل حرارت با دیوار لوله های مسی از کویل خارج می‌گردد. تبادل حرارت انجام شده باعث گرم شدن لوله مسی و در نهایت گرم شدن آب سرد خارج لوله که آنرا احاطه کرده است می‌شود. جنس منبع از ورق گالوانیزه می باشد اما در صورت استفاده از ورق سیاه (فشارهای بالاتر) داخل منابع را با پوشش اپوکسی می­پوشانند. ضخامت ورق فولادی بکار رفته در منابع نیز بر حسب فشار کاری دستگاه، دمای کاری و ضریب خورندگی آب بر اساس استاندارد مخازن تحت فشار محاسبه می‌شود. این مخازن در دو نوع عمودی و افقی بر حسب محل نصب آنها بکار گرفته می‌شود.
برتری منابع کویل دار نسبت به دیگر دستگاههای تولید کننده آبگرم بهداشتی نظیر منابع دو جداره این است که فقط از یک بدنه استفاده شده و پس از بروز اشکالاتی مانند ترکیدگی و یا رسوب گرفتگی کاملا قابل تعمیر می‌باشند. ضمنا بخاطر وجود منبع اصلیانتقال حرارت (کویل) در داخل منبع، افت حرارتی آن بسیار کم می‌باشد.

 

محاسبه حجم منبع کویل دار

حجم منبع معمولاً بر حسب ضریب تقاضای هر محل اعم از منازل مسکونی، کارخانجات، استخرها و … ساخته می‌شود. به طور مثال در استخر با دانستن تعداد شناگران و مقدار مصرف 50 لیتر برای هر نفر، و با ضرب کردن عدد بدست آمده در ضریب تقاضا (بین 0.4 تا 0.6) حجم مخزن به دست می آید که این میزان در ضریب 1.2 (ضریب ذخیره) ضرب می گردد.

 

ضریب تقاضا

ضریبی است که که به دلیل همزمان نبودن استفاده شنا گران از دوش ها و دستشویی ها در میزان مصرف ضرب می گردد.

 

ضریب ذخیره

منابع ذخیره آب در زمان استفاده، ممکن است در پیک بار، به شدت آب کم کنند و آب سرد جبرانی، وارد آنها شود که این آب سرد باعث سرد شدن کل منبع شده و حرارت دیگ، توان تامین گرمای مورد نیاز برای متعادل کردن حرارت را نخواهد داشت، به همین دلیل ضریبی به نام ضریب ذخیره منبع را در حجم مصرف بدست آمده ضرب می­کنیم تا از یکنواختی درجه حرارت در زمان پیک مصرف اطمینان حاصل شود. این ضریب برای کاربری های مختلف، متفاوت است و برای استخر ها معمولا برابر با 1.2 در نظر گرفته می­شود.

برای محاسبه کویل، منبع کویل دار مشابه مبدل حرارتی، درجه حرارت آب مصرفی، درجه حرارت بویلر و دبی در گذرِ هر کدام مورد نیاز است. در صورت قرار دادن این 6 عدد در اختیار کارخانجات سازنده مبدل حرارتی و منبع کویل دار، توان محاسبه ظرفیت آن ها را خواهند داشت.

 

مبدل حرارتی در استخر

برای محاسبه و تعیین اندازه مبدل حرارتی استخر و جکوزی روشهای متعددی وجود دارد، مبدل حرارتی برای استخر باید بتواند در زمان راه اندازی، آب استخر را به درجه حرارت مناسب رسانده و همچنین در حین کار استخر افت های حرارتی را جبران کند. بر این اساس برای جلوگیری از اتلاف حرارتی از سه سری مبدل استفاده می شود:

· سری اول برای پیش گرمایش آب استخر (با ظرفیت Q2)

· سری دوم برای جبران اتلافات حرارتی (با ظرفیت Q1)

· سری سوم برای تامین آب گرم مورد نیاز جکوزی (با ظرفیت Q5)

مبدل دارای دو ورودی و دو خروجی است. آب گرم شده بویلر از یک سمت وارد کویل شده و از سمت دیگر آب استخر وارد پوستهمبدل می گردد، پس از تبادل حرارتی دمایش بالا رفته و آب بویلر کمی خنک می شود. معمولا آب بویلر با دمای 70 درجه سانتی گراد وارد و با 60 درجه سانتی گراد خارج می گردد و آب استخر نیز با حرارت 26.7 درجه سانتی گراد وارد مبدل شده. با دانستن Q1،حجم استخر (دبی فیلتراسیون که بنابر کاربری استخر از 4 تا 8 ساعت یک بار کل استخر فیلتر می شود بدست می آید) و دمای ورودی مبدل، می توان دمای خروجی از مبدل و مدل آن را تعیین کرد.

Q1(kcal/h)= MC∆θ =Vlit∆θ

برای جلوگیری از افزایش درجه حرارت آب خروجی از مبدل ها، از ترموستات و اکوستات استفاده می شود اما دقیق ترین روش برای کار با مبدل ها، شیر سه راه موتوری می باشد که به دلیل گران تمام شدن سیستم از این مورد کمتر در ایران استفاده می شود. درحالی که باید ذکر کرد در صورت استفاده نکردن از این نوع از شیر ها در تاسیسات استخر، امکان ورود آب با درجه حرارت بالا به استخر یا جکوزی وجود دارد که برای سوزاندن پوست شناگرانی که در کنار ورودی های آب قرار دارند خطر ساز خواهد بود.

دو نوع رایج مبدل های حرارتی مورد استفاده در استخر ها به شرح زیر است:

· مبدل های پوسته لوله ای

· مبدل های صفحه ای

 

 

پمپاژ آب استخر

یکی از پرکاربردترین دستگاهها در تاسیسات، پمپ­ها هستند که وظیفه جابجایی و انتقال آب را بر عهده دارند. پمپ­های سانتریفوژیا همان گریز از مرکز در دو نوع یک طبقه و چند طبقه در بازار وجود دارد. پمپ­های مورد استفاده در استخرها از نوع سانتریفوژ یک طبقه بوده و ظرفیت آن باید به گونه ای باشد که حداقل 3 بار در شبانه روز آب کل استخر را سیرکوله (گردش برای فیلتراسیون) کند. از دیگر پمپ­هایی که در سیستم سیرکولاسیون موتورخانه استخر از آن استفاده می­ شود می­توان به پمپ­های خطی اشاره کرد که معمولا برای گردش آب تصفیه جکوزی از این نوع پمپ استفاده می­شود.

در یک استخر در قسمت های زیر نیاز به پمپ می باشد:

· پمپ سیرکولاسیون آب تصفیه استخر

· پمپ سیرکولاسیون آب تصفیه جکوزی

· پمپ سیرکولاسیون آب گرمایش سیستم (بویلر)

· پمپ های جت جکوزی

پمپها بر اساس نوع استخر و نرخ تغییر آب (Turnover Rate) در آنها انتخاب می شوند. نرخ تغییر در اینجا به زمان مورد نیاز پمپ، برای تامین حجم آبی برابر با آب موجود در استخرها از طریق سیستم فیلتراسیون اطلاق می گردد. نرخ های توصیه شدهء تغییر، بر اساس نوع استخر متفاوت می باشند. برای محاسبه حجم استخر بهتر است ابتدا شکل فیزیکی آن را مورد بررسی قرار داده و به بخشهای کوچک تقسیم بندی نماییم تا محاسبه حجم ساده تر شود. پس از تعیین حجم استخر باید نرخ تغییر را برای نوع استخر بدست آوریم. (تعیین حجم استخر در قسمت گرمایش به صورت کامل آموزش داده شده است)

 

 

محاسبه دبی عبوری از پمپ

دبی پمپ سیرکولاسیون

دبی آب پمپ گردش کننده بین استخر و موتور خانه از تقسیم حجم استخر بر تعداد ساعات عبور کل استخر از صافی ها به دست می آید.

دبی پمپ جکوزی

دبی پمپ جکوزی نیز از تقسیم حجم جکوزی بر مدت زمان یک گردش کامل آب بدست می­آید. باید در نظر داشت آب جکوزی هر 20 تا 30 دقیقه یک بار عوض می شود.

دبی پمپ مبدل

برای محاسبه دبی در گذر از پمپ سیرکولاسیون برای سیستم گرمایش (بویلر)، کافیست ظرفیت حرارتی بویلر و یا مبدل مورد نظر را بر اساس Kcal/h بر 2500 تقسیم می کنیم.یا ظرفیت بر جسب  تا میزان دبی بر اساس gpm به دست می آید. این عدد از طریق تبدیل دبی جرمی مورد نیاز برای افزایش درجه حرارت حدود 10 درجه سانتی گراد بدست می آید. (از طریق فرمول Q=mcT)

 

 

 

تعیین هد پمپ و تعیین افت ها

در مورد محاسبه و تعیین هد پمپ تصفیه برای غلبه بر افت فشار سیستم، باید دانست که افت فشار در مسیر سیرکولاسیون آب استخر در کجا ها رخ می دهد.

باید گفت که افت اصلی ایجاد شده در سیستم، توسط ادواتی همچون فیلتر های شنی، موگیر ها و مبدل های حرارتی به سیستم تحمیل می شوند.

از دیگر مواردی که سبب افت فشار می شود باید به سیستم لوله کشی استخر اشاره کرد. افت فشار به صورت متر یا واحدی از طول بیان می شود که می توان از روی این هد پمپ را بدست آورد.

در زیر به بررسی عوامل مختلف افت فشار در مسیر لوله کشی می پردازیم.

افت فشار در فیلتر ها

یکی از عوامل مهم که بیشترین افت فشار را سبب می شود، نوع فیلتر استفاده شده در تصفیه استخر است به طوریکه افت فشار در فیلترهای شنی تا 50 فوت (15 متر) و در فیلترهای دیاتماتیک تا 100 فوت (30 متر) در محاسبه در نظر گرفته می شود. برای محاسبات در این کتابچه عدد 10 متر افت حدودی را برای فیلتر های شرکت پاکمن در نظر گرفتیم.

افت فشار در مبدل حرارتی

مبدل های حرارتی دسته بندی های متفاوتی دارند که در قسمت گرمایش به آن اشاره شده است. بنا بر نوع مبدل اعم از مبدل های لوله ای یا صفحه ای، افت فشارِ متفاوتی به سیستم تحمیل می شود. این افت در کاتالوگ شرکت سازنده مبدل حرارتی باید ذکر گردد.

افت فشار در مسیر لوله کشی

معمولا برای محاسبه افت فشار در شبکه لوله کشی تاسیسات، از افت حدودی برابر با 2 الی 5 متر در 100 متر استفاده می کنند. به این صورت که متراژ بزرگترین طول مسیر لوله کشی را در 2 الی 5 درصد ضرب کرده و ارتفاع افت سیستم لوله کشی را محاسبه می کنند.

3 درصد عدد مناسبی در طراحی معمول می باشد.

باید دانست شیرآلات، اتصالات و ادوات به کار برده شده در مسیر لوله کشی نیز بار اضافه را برای افت فشار در سیستم لوله کشی بر مسیر اعمال می کنند که برای محاسبه ی آن ها به زمان زیادی نیاز است. اما در مجموع توسط یک روش تجربی می توان با ضرب متراژ بدست آمده برای لوله در ضریب 1.5، افت فشار لوله کشی را برآورد کرد. این ضریب برای در نظر گرفتن افت در اتصالات و شیرآلات می باشد.

در ضمیمه2 نیز این محاسبات برای طول ها و قطر ها مختلف آورده شده است.

برای مثال اگر مسیر لوله کشی در بزرگترین طول انشعاب و برگشت آن، 100 متر باشد، با ضرب 100 در 1.5، متراژ تصحیحی را بدست می آوریم که برابر با 150 متر است. حال 150 متر، متراژ تصحیحی را در 2 الی 5 درصد مد نظر ضرب می کنیم که با در نظر گرفتن 3 درصد این عدد برابر با 4.5 متر می باشد.

ملاحظه می شود که افت فشار در مسیر لوله کشی کمتر از افت فشار در فیلتر ها می باشد.

 

برق مصرفی پمپ استخر

پمپ یک استخر خانگی 500 تا 2200 وات (3/4 تا 3 اسب بخار) برق مصرف می کند، پمپ استخرهای عمومی تر معمولا 24 ساعت شبانه روز و تمام فصول، پمپ استخرهای مسکونی 4 ساعت از روز در زمستان و 24 ساعت شبانه روز در تابستان کار می کنند. اما برای صرفه جویی در مصرف برق کاربران معمولا بین 6 تا 12 ساعت در تابستان پمپ را به همراه یک کنترل کننده (تایمر) الکتریکی روشن می کنند. استخرهای عمومی معمولا به حداقل گردش آب 4 ساعت نیاز دارند. اما در ایران این زمان در حدود 6 ساعت در نظر گرفته می شود که همان زمان مناسب برای فیلتراسیون آب است.

باید ذکر کرد که میزان کیلو وات مصرفی پمپ ها در کاتالوگ شرکت سازنده ی آن مشخص است.

بعضی از پمپ ها در استخر 2 نوع موتور با سرعت های مختلف دارند تا بتواند توان مصرفی را هنگامی که استخر در بار ماکزیمم نیست، کاهش دهد. پمپ های دور پایین معمولا بهتر فیلتراسیون را انجام می دهند و ذرات ریزتری را می گیرند. در دورهای پایین تر مقاومت لوله ها کمتر شده و انر‍ژی مورد نیاز برای حرکت آب را کاهش می دهد. اکثر پمپ های استخر یک سبد کوچک موگیر جهت گرفتن مو در آخرین مرحله، قبل از ورود آب به پروانه پمپ را دارند.

 

 

انتخاب و نصب پمپ

در هنگام انتخاب سیستم پمپاژ معمولا 2 دستگاه یا بیشتر پمپ تعبیه می شود تا یکی از آنها نقش رزرو داشته باشد.

بعد از دانستن این موضوع به انتخاب پمپ دست می زنیم و پس از انتخاب تعداد مورد نظر را در 2 ضرب می کنیم.

برای انتخاب پمپ از نمودار های شرکت های پمپ سازی استفاده می شود که در آن به دو پارامتر دبی و هد پمپ نیاز است و از روی این دو پارامتر، به نمودار مراجعه کرده و ظرفیت و مدل پمپ مورد نظر را انتخاب می کنیم.

پمپ ها را در دو دور متفاوت می سازند (1450 و 2900rpm ). برای طراحی مناسب ابتدا هد پمپ را در نظر می گیریم و برای هد های بالا به سراغ دور 1450rpm می رویم تا پمپ معقول تری انتخاب شود. برای دور های پایین نیز از هر دو مدل می توان استفاده کرد و بنا بر راندمان و میزان مصرف برق انتخاب صورت می گیرد.

معمولا پمپ های استخری از جمله پمپ استخری لئو ، ایماکس ، ابارا ، IML ، هایوارد و … به علت کاهش هزینه و ابعاد کوچکتر با دور 2900 دور ساخته می شوند.

نصب پمپ

در نصب پمپ باید دقت کرد طوریکه محفظه پمپ در زیر سطح تراز آب استخر قرار گرفته باشد (فشار مثبت) و پروانه آن کاملا در آب غوطه ور شود. همچنین محل استقرار پمپ حتی الامکان نزدیک استخر بوده و در قسمت مکش آن به غیر از صافی اصلی پمپ دستگاه موگیر نیز نصب شود تا الیاف پارچه و مو در فرآیند پمپاژ اختلال ایجاد نکنند.

پمپ ها باید برنزی بوده و روی پایه بتنی نصب، تراز و محکم شوند. شکل زیر روش های پیشنهادی تراز و محکم کردن پمپ در محل استقرار پمپ را نشان می دهد. پیچ های داخل فونداسیون باید هنگامی که پمپ به وسیله فاصله پر کن یا گوه در محل مستقر می گردد، با دست بسته شوند و سپس پایه دوغاب ریزی شود. بعد از سفت شدن دوغاب، پیچ های فونداسیون محکم شده و تراز بودن پمپ مجدد مورد بررسی قرار گیرد. هر گونه ناترازی پمپ با قرار دادن فاصله پرکن یا گوه در زیر پمپ یا موتور، اصلاح می شود. چنان چه پمپ در محلی نصب شود که لازم باشد سر و صدای ناشی از ارتعاش پمپ محدود گردد، سراسر فونداسیون پمپ باید روی بالشتک چوب پنبه ای قرار داده شود. این فونداسیون بتنی باید با چنان ابعادی ساخته شود که وزن آن حداقل دو برابر وزن پمپ باشد. پمپ می باید تا حد ممکن نزدیک استخر و زیر خط سطح آب استخر نصب گردد.

این اقتصادی ترین حالت پمپ بوده و غوطه وری دائمی پره های پمپ را اطمینان می دهد. علی رغم آنکه پمپ های متناوب (سیلندر- پیستونی) قادرند دبی و هد مورد نیاز را تامین نمایند، نمی باید در چنین تاسیساتی مورد استفاده قرار گیرند. این پمپ ها به آب در جریان به سوی فیلتر، یک حرکت ضربانی می دهند که با آرامش مورد لزوم برای یک فیلتراسیون ایده آل مغایرت دارد.

تاسیساتی با یک زوج پمپ موازی، جریان و گردش آب دائمی آب را به نحو ایده آلی تضمین می کند. نصب پمپ دوم یا رزرو این امکان را فراهم می آورد که هنگام تعمیر یا سرویس یکی از پمپ ها دیگری دبی و فشار آب مورد نیا سیتم را تامین کند.

هایپر تاسیسات تامین کلیه تجهیزات تاسیسات ساختمان ، استخر و آتش نشانی

انواع پمپ استخری ابارا ، لئو ، ایماکس ، هایوارد ، LASWIM ، IML